Bieganie i biznes – boli głowa, boli noga i co dalej?

Roberta Korzeniowskiego zapytano czemu nie mówi o sporcie jako rywalizacji, która kojarzy się z wygrywaniem. Odpowiedział: "Najpierw muszę wygrać walkę z samym sobą. To jest szczególna walka. W jej toku tworzę i buduję siebie na nowo".

Jolanta Blaszkowska-Bastian: Kiedy jesteśmy nośnikiem zmiany (jakiejkolwiek - w sobie, czy w organizacji) słyszymy wszystkie gamy reakcji. Przepuszczamy je przez filtr doświadczeń, emocji, celów i patrzymy na wynik. Niekiedy, zamiast wyniku widzimy same pytania. Jednym z nich jest: Jak utrzymać się na właściwym kursie w zmianie? Z Panem Pawłem Sroką, Dyrektorem Sprzedaży Agencyjnej Sieci wyłącznej Life& Pension Generali Finance, rozmawialiśmy niedawno o znaczeniu marzenia, zuchwałym celu i robieniu planów (art. "Biznes i bieganie - jak się tańczy w takiej parze?"). Dziś zastanowimy się, co w sytuacji, kiedy motywacją zachwieje... na przykład: codzienność. Zdecydowałam się na rozmowę z prawdziwym człowiekiem z krwi i kości. Dlaczego? Bo tak lubię.  Warto iść za głosem swojej intuicji, a moja mi mówi, że wielu ludzi, których spotykam warto posłuchać...

Jola: Chciałabym dziś z Tobą porozmawiać o kondycji motywacji zarówno w bieganiu, jak i w biznesie. Codzienność, niekiedy z finezją baletnicy podsuwa powody, dla których trudno wytrwać w realizacji celu. Jak motywować siebie i innych?

Paweł: Na polu zarządzania jestem dosyć ortodoksyjnym indywidualistą.  Jako szef jestem pewien, że nie jestem w stanie nikogo do niczego zmotywować.  Mogę jedynie ludzi zniechęcać.

Jola: No to mocny akcent wywiadu już mamy...

Paweł: Zgodnie z moją własną teorią (potwierdzoną w praktyce) mogę jedynie stwarzać innym możliwości, pokazywać kierunki  i korzyści. Każdy z tego wybiera coś, co ma wartość dla niego samego. I to jest super "pakiet  startowy" dla tej konkretnej osoby.

Jola: Porozmawiajmy w takim razie o relacji szef - jego ludzie. Załóżmy, że tworzysz warunki, w których odpowiedzialność za ten wybór, o którym mówisz jest po stronie pracownika. Wyobraźmy sobie optymistyczny wariant, kiedy ta druga strona zechce z tych warunków skorzystać. Jaka jest wówczas Twoja rola?

Paweł: Jedyne, co  mogę zrobić, to pomóc skonstruować wspólnie jak najlepszy plan. Plan, który będzie podzielony na jak najdrobniejsze zadania. Do tego planu i do każdego zadania ustalić co jest mierzalnym efektem i potem konsekwentnie mierzyć to, co ustaliliśmy.

Jola: Wyobrażam sobie sytuację, że ludzie mogą mieć niezwykle precyzyjny plan. I wtedy następuje "zonk" -  jesteśmy mistrzami planów, które nigdy się nie realizują.

Paweł: Zakładamy, że punktem wyjścia jest ciągle pakiet startowy, czyli człowiek wie dlaczego chce coś osiągnąć. Kiedy mamy plan, w który wierzymy, należy zmierzyć dokładnie ten pierwszy trening (zamiennie zadanie). Potem drugi. I trzeci.

Jola: Wyobrażam sobie, że zapał na początku realizacji planu może być jak tornado, które nas wciąga, by następnie porzucić gdzieś po drodze, nie do końca w formie w jakiej byśmy sobie tego życzyli....

Paweł: Na pierwszych treningach (w biznesie: zadaniach) wszyscy z zapałem starają się zrobić co w ich mocy. Dają z siebie bardzo wiele i z wielkim zaangażowaniem. To naturalne, że oczekują równie wielkiego wyniku. Niestety, wielki wynik nie ma prawa się pojawić. Na szczęście, ponieważ mierzymy szczegółowo treningi (zamiennie mówmy tu zadania), to już po kilku możemy pokazać postępy w poszczególnych elementach. Tak buduje się pewność siebie.

Jola: Dla wielu osób brak szybkich i spektakularnych wyników jest trudny do przyjęcia. A małych się nie widzi....

Paweł: Moim zdaniem motywacja i to pozytywnie szalona płynie wyłącznie z sukcesu , który smakujemy codziennie! Uwierz mi , że nikt , absolutnie nikt kto wlał wiele potu w to, aby te lepsze wyniki osiągnąć, nie chce ich stracić. Wie dokładnie ile do tej pory zapłacił. Dodatkowo pozytywne wyniki pierwszych kroków wzmacniają wiarę w plan i ostateczny sukces. Wierzę, że mierzenie i to szczegółowe swoich wyników  jest podstawą do trwałego stanu wysokiej motywacji.

Jola: Często współpracując z osobami z różnych szczebli korporacji słyszę, że niestety, ale nikt "normalny"  nie lubi być szczegółowo mierzony w biznesie....nie mylić z chęcią "mierzenia innych".

Paweł: Dzięki przygodzie szkolnej mamy wdrukowane w głowie  oraz utrwalone przez "małoformatowych" szefów,  że mierzenie nie służy rozwojowi, a jedynie ocenie. I tu mamy pierwszy zasadniczy problem.  Policz - jeśli ktoś studiował to wychodzi minimum 22 lata wbijania do głowy, że mierzenie to raczej coś złego.

Jola: Jak zmieniać tę opinię?

Paweł: Koncentrować się na prywatnym celu, jaki ma osiągnąć każdy z naszych zawodników (pracowników). Dzięki mierzeniu wyników jesteś w stanie wspierać człowieka. Jednak tylko wtedy, gdy mierzenie potraktujesz jak polowanie na sukcesy i informacje pożyteczne do dalszej walki. Bycie adwokatem, nie prokuratorem! - to kwintesencja tego działania.

Jola: To, co mówisz, oznacza potrzebę konsekwentnego feedbacku... a w tej kwestii różnie bywa....

Paweł: Pozwól, że odniosę to do swoich treningów biegowych. Nie byłem idealnym zawodnikiem. Feedbackował mnie mój elektroniczny system treningowy. E-mailem przypominał mi o nadchodzących treningach, a kiedy nie stawiałem się kąśliwie słał: Are You still working out? Po każdym treningu dostawałem ocenę treningu i moich postępów. System dbał o dodatkowe motywacje typu: O widzę , że od początku właśnie przebiegłeś dystans równy szerokości Kanału La Manche.

Jola: Co jeszcze wspierało Twoją motywację?

Paweł: W zasadzie to zawsze wiedziałem , że mam bardzo "Silną Wolę". Na tyle silną, że robi ze mną co chce.... Kiedy przygotowywałem się do Biegu Rzeźnika miałem swoje KOTWICE. Po pierwsze - miałem partnera biegowego. Na szczęście, nasze "Silne Wole" chodziły w przeciwnych fazach . Tak więc raz ja jego, raz on mnie wyciągał z macek "Silnej Woli". To ważne w sporcie i w biznesie. Po drugie - o moich planach zrobienia Rzeźnika i o kolejnych krokach poinformowałem w zasadzie każdego, kogo znałem. Zdarzyło się, że wielu "kibicowało" mi wyłącznie z niecnych pobudek. Czekając na to, aby sobie poszydzić z moich upadków po drodze - zarówno w życiu, jak i w biznesie. Po trzecie, najważniejsze - ci od których wszystko się zaczęło: moja rodzina. 

Jola: Myślę, że takie szalone cele i na innych szaleńczo pozytywnie działają. Dziękuję Ci za rozmowę. Powodzenia na Rzeźniku 2014. Trzymam kciuki, kibicuję i obiecuję nie odpuścić artykułu po akcji.

Jolanta Blaszkowska-Bastian, Trener

Paweł Sroka, Dyrektor Sprzedaży Agencyjnej Sieci wyłącznej Life& Pension Generali Finance