Microlearning – panaceum na oporny mózg

Kto nie chciałby uczyć się szybciej, łatwiej, efektywniej? Niestety mózg często stawia nam czynny opór. Dlatego niestrudzenie poszukujemy efektywniejszej, przyjemniejszej i łatwo przyswajalnej metody wlewania „oleju” do głowy. Czy tym sposobem jest microlearning?

Microlearning dostarcza odbiorcom skondensowanych informacji "na wyciągnięcie ręki". Jego popularność wciąż wzrasta, co jest konsekwencją takich zjawisk jak szum informacyjny i osłabienie uważności. Naszą percepcję nęka technologiczny przekaz - szybciej, prościej, bez dywagacji. Nie wymaga on od nas szczególnego myślenia. Technologia podsuwa wciąż nowe rozwiązania, które dodatkowo zawężają percepcję.

Czym jest microlearning?

Microlearning to sztuka dzielenia wiedzy, czy też umiejętności, na mniejsze, bardziej zjadliwe części i zamykanie ich w pigułkach udostępnianych on-line. Ważne, by tworzyć je tak, aby odbiorcy byli w stanie swobodnie je "przełknąć".

3 cechy microlearningu:

•  przekaz jest krótki,

•  skoncentrowany na cząstkowej umiejętności/zagadnieniu,

•  on-line - możliwy do odtworzenia na różnych urządzeniach (mobilne, desktop).

Pojedynczy microlearning jest krótki i dostarczany asynchronicznie (nie wymaga uczestnictwa w czasie rzeczywistym).

Krótki, czyli jaki?

Taki, by z powodzeniem go zrealizować w ciągu kilku minut, w tzw. "drodze do...", czyli przerwie na kawę, czy też w oczekiwaniu na pociąg. Jego długość zależy od tego, co chcemy przekazać. Cenną wskazówką na określenie konkretnej granicznej górnej wartości będzie odpowiedź na pytanie, ile czasu spędzacie na analizie jednego artykułu w sieci? Z moich obserwacji wynika, że max. 7 minut, młodsi odbiorcy jeszcze mniej 3-5 minut. Dłuższa dawka powoduje chęć wylogowania się.

Oczywiście nikt po 7 minutach nauki nie zostanie profesorem, ale max. 7 minut nauki to być może dobra dawka, by przyswoić np. schemat przekazywania niepopularnej informacji, czy też poprawnego użytkowania obecnej w naszych smartphonach baterii litowo-jonowej.

Wiedza w cząstkach

Sztuką w efektywnym wykorzystywaniu microlearningu jest identyfikowanie cząstek wiedzy i umiejętności, które składają się na większą całość. Weźmy na tapetę supersprzedawcę. Jakie najmniejsze części wiedzy i umiejętności składają się na jego sukces? Ich zbiór stanowi piękną kiść winogron, a każde grono to microczęść wiedzy i umiejętności, którą wykorzystuje. Część z gron nadaje się do pracy w formie microleraningu, np. praca z obiekcjami klienta związanymi z ceną, czy też wiedza o konkretnym produkcie. Przy podejmowaniu decyzji o zastosowaniu tej formy pomocne staną się zatem grafy umiejętności, gdzie każda kluczowa wiedza czy umiejętność rozpisana jest na poszczególne grona dorodnej kiści winogron.

Tworzenie microlearningu

Dbając o powodzenie microlearningu, zanim jeszcze odpalisz projekt jego tworzenia, zastanów się:

- Gdzie microlearning będzie przechowywany, skąd udostępniany?

- W jaki sposób uczestnicy będą mieli do niego dostęp?

- Skąd uczestnicy się o nim dowiedzą?

- Jak często treści w nim zawarte wymagać będą aktualizacji?

- Jak długo treści mają być dostępne?

Wyzwanie w wykorzystaniu tej formy rozwoju stanowi również wymagana swoboda dostępu vs. kontrola dostępu do treści wrażliwych, które chętnie przejęłaby konkurencja. O co chodzi?

Video jest jednym z najczęściej wykorzystywanych sposobów tworzenia microlearningu. Jest wiele sprawnych platform, które pozwalają na jego szybkie udostępnienie, np. YouTube. Tylko czy twój kontent nie jest zbyt poufny, by do tego celu wykorzystać zalety tego kanału (nawet przy wyborze opcji, która nieco ogranicza do niego dostęp dla osób postronnych)?

Przemyślałeś powyższe kwestie i decyzja jest na tak? Przystępując do tworzenia microlearningu, pamiętaj o jego ABC-adle:

• Minimalizuj wstęp. Masz tylko kilka minut uwagi uczestnika. Nie marnuj go, przejdź od razu do rzeczy.

• Jeżeli microlearning zawiera interakcje, pozwól uczestnikowi, tak szybko, jak to tylko możliwe, podejmować samodzielne decyzje.

• Pokazuj, nie mów. Przeznacz znaczną cześć na wizualizację zagadnienia, mniej na opowiadanie o nim. Wstawiaj grafiki, filmy, itp., minimalizuj komentarze.

• Skoncentruj się na efektywności - ciągle zadawaj sobie pytanie: w jaki sposób najszybciej uzyskam możliwie najlepszą przyswajalność sedna przekazu?

• Dziel na najmniejsze cząstki i weź je na tapetę. Nie próbuj na siłę wrzucić więcej zagadnień, niż jeden microlearning może skutecznie udźwignąć. Na przykład w pracy nad obiekcjami przygotuj kilka microlearningów. Jeden skoncentrowany na obiekcjach związanych z ceną, inny skoncentrowany na przezwyciężaniu obiekcji niecierpliwego klienta, kolejny na przezwyciężaniu obiekcji klienta krytykującego.

Złożone zagadnienia czy skomplikowane umiejętności nie są najlepszym materiałem na microlearning. Dla nich praca na sali szkoleniowej, głębszy e-learning czy praca z doradcą będzie zapewne znacznie lepszym pomysłem. Gdy jednak mówimy o doskonaleniu bardziej cząstkowych umiejętności czy wiedzy, microleraning często doskonale się sprawdza.

Joanna Parchem - Dyrektor Obszaru Gier i Symulacji Biznesowych GRUPY ODITK

Polecane: Pigułki wiedzy - kurs na efektywność przekazu

Artykuły powiązane z tematem:

• E-learning - pięć filarów sukcesu
• Co było i co będzie - trendy w HR 2017-2018
• Tech-trendy i symplifikacja, czyli jak rozwijać Millenialsów