O rozwoju osobistym
A jak sobie Pan/i wyobraża swoją karierę za pięć lat?... To chyba jedno z najczęściej pojawiających się pytań podczas rozmów rekrutacyjnych na nowe stanowisko czy też do programu rozwojowego. Jak na nie reagujesz?
Być może masz jasną i klarowną wizję tego, dokąd zmierzasz. I być może wszystko, co zawiera w sobie ta wizja, zgodne jest z Twoimi wartościami - tym, co realnie dla Ciebie w życiu ważne, co motywuje i jednocześnie pozwala zarobić pieniądze. Niewykluczone również, że przeanalizowałeś/aś wszystkie bariery, które możesz napotkać podczas realizacji swojej wizji. Masz świadomość swoich ograniczeń i słabości oraz sposób na to, jak je pokonać. Skłonna jestem wierzyć również, że w Twoim kalendarzu tydzień w tydzień masz skrupulatnie zanotowane konkretne działania rozwojowe, które sobie zaplanowałeś/aś po to właśnie, by Twoja wizja rozwoju osobistego stała się rzeczywistością. Z pewnością wówczas masz także sprawdzone sposoby egzekwowania ich realizacji. I nawet skłonna jestem przyjąć za pewnik, że stosujesz metody systematycznego analizowania aktualności zdefiniowanych przez siebie celów rozwojowych, zadań i poszczególnych działań, które są niezbędne, by za 5 lat być właśnie tam, gdzie zaplanowałeś/aś. I wiesz co? Jeśli moje wyobrażenie Twojej reakcji jest słuszne, to nie trać czasu i nie czytaj dalej tego artykułu. Po prostu działaj i realizuj swoją wizję! Szczerze Ci gratuluję!
Czytasz? Trochę mi ulżyło i to nie tylko dlatego, że obawiam się o słabe statystyki artykułu... Otóż...
Z badań prowadzonych przez twórców modelu N.E.W.S. Experience®, a także moich 10 już prawie lat doświadczeń w pracy jako trenera i konsultanta, wynika, że większość z nas na jakimś etapie swojego rozwoju "utyka." Utyka, czyli spowalnia, błądzi, zatacza kółka, które prowadzą wciąż w to samo miejsce, traci zapał, wiarę. Utykamy z różnych powodów.
4 najczęściej obserwowane to:
- Brak jasnej wizji kierunku rozwoju;
- Brak motywacji wewnętrznej;
- Bariery: obawy i przekonania ograniczające;
- Brak umiejętności planowania i egzekwowania.
Brak jasnej wizji kierunku rozwoju
Zwycięzcy są zrobieni z czegoś, co znajduje się w głębi nich samych - pragnienie, marzenie, wizja. Muhammad Ali
Kiedy przystępujemy do planowania osobistego rozwoju, zwykle zaczynamy od ustalania celów. Też byś tak zrobił/a? Ja do niedawna tak.
Kiedy spotykam ludzi, którzy po zakwalifikowaniu się do programu talentowego w swojej firmie uzupełniają swój IPR (Indywidualny Plan Rozwoju) na "za pięć dwunasta", zwykle widzę, że zaczynają właśnie od celów. Pięknych, SMART'nych, ach! No tak, tylko dlaczego robią to na ostatnią chwilę, szukają inspiracji w Internecie? I dlaczego tak mało w nich pasji, gdy rozmawiamy o tych celach?
Być może dlatego, że na starcie swojego programu rozwojowego nie mają właśnie jasnej wizji tego, kim realnie chcą być po jego zakończeniu? Co chcieliby osiągnąć w wyniku rozwoju? Co dać innym z siebie? Jak działać? "Coś im mówi", że chcą iść do przodu, awansować, wspinać się po szczeblach kariery... No właśnie, tylko czym jest to "coś"?
Brak motywacji wewnętrznej
Nie możesz działać w sposób rozbieżny z tym, za kogo się uważasz. Zig Ziglar
W mojej firmie na drzwiach szefa jest napisane - twój awans = moja śmierć - opowiada na jednym ze szkoleń Tomek. I chociaż wspólnie przypisujemy szefowi intencje dowcipu, to coś na rzeczy być musi. Otóż w firmie Tomka nie ma możliwości rozwoju bez objęcia funkcji menedżera. Pewien próg bycia specjalistą jest już osiągnięty i by pójść dalej, trzeba już tylko... no właśnie. I co w tej sytuacji?
Wtedy warto odnieść się do tego, co jest moją wartością? Czy pęd "po trupach" to coś, co mnie motywuje? A jeżeli nie, to czy cele, które sobie definiuję - za pięć lat będę menedżerem działu X, mają rację bytu? Czy może dlatego mój IPR powstał na kolanie, na zasadzie "kopiuj - wklej", że moja motywacja do jego osiągnięcia jest bardzo słaba i nie wspiera w efekcie realizacji zamierzeń? A dzieje się tak dlatego, że nie chcę brać udziału w "wyścigu szczurów" i nie wierzę, że to akurat mnie uda się być tym jedynym, najlepszym...
Bariery - obawy i przekonania ograniczające
Czasem można mieć trudności dlatego, że się je przewiduje. Wiesław Brudziński
A jak u Ciebie z wiarą? Ale tą we własne siły? Co powstrzymuje Cię najczęściej przed odważnymi decyzjami?
Jak sądzisz, co doradziłam Tomkowi, który nie chce brać udziału w "wyścigu szczurów"?
Przede wszystkim jasno wyraziłam swoją opinię, że jeżeli w jego planie rozwoju, który opracował na potrzeby udziału w programie talentowym, widnieje zapis o byciu menedżerem, to mam wątpliwości, że go zrealizuje. Moje wątpliwości biorą się z dwóch powodów. Pierwsza trudność wynika z tego, że Tomek widzi jako konieczne bycie kimś, kim nie jest. To zaburza motywację wewnętrzną, o czym już pisałam. Po drugie w jego głowie jest całe mnóstwo przekonań ograniczających na temat tego, co znaczy awans w jego firmie.
"Wyścig szczurów", "po trupach do celu"... Gdyby się tak nad tym dłużej zastanowić, to można by zapytać, skąd taka opinia Tomka? Tak w uproszczeniu - ile "trupów" już Tomek naliczył? Kim są owe "szczury" i ile ma za sobą doświadczeń współpracy z wymienionymi delikwentami?
Dobrze przewidujesz to, do czego zmierzam. Otóż te opowieści Tomka z jednej strony mogą być prawdziwymi drastycznymi historiami korporacyjnymi. Wówczas jest jedna rada. Zmień zapis w swoim IPR. Zaplanuj rozwój inaczej.
Z drugiej jednak strony to doskonałe wymówki na bierność. Nie idę, nie rozmawiam z szefem, HR'ami, bo ani do grobu mi nie spieszno, ani za szczura się nie uważam... Słusznie, też bym tak zrobiła.
Brak kompetencji, planowania i egzekwowania
Czasem dzwony kołyszą dzwonnikiem. Stanisław Jerzy Lec
Zachęciłam Tomka jednak do małej aktywności. Zanim zmieni swój IPR, zaplanował tzw. "baby steps." To drobne kroki (np. rozmowa z opiekunem grupy talentów), które mają mu pozwolić osiągać szybkie sukcesy w sprawach, które wymagają przełomu myślenia. Bo sam przyznasz, że tylko na szkoleniu łatwo jest powiedzieć sobie - od dziś wierzę, że w mojej firmie można awansować dzięki swoim zasługom, jeśli jeszcze przed godziną byłam przekonana, że muszę kogoś oszukać, przechytrzyć...
Dodatkowo Tomek poprosił o wsparcie swojego współpracownika, który obiecał mu, że za dwa tygodnie od warsztatu zadzwoni i zapyta, jak idzie mu realizacja pokonywania barier w myśleniu o osobistym rozwoju. Co więcej Tomek wpisał do kalendarza, kiedy planuje realizację rozmowy z opiekunem grupy HR, ustalił jej cele i podzielił się tym z kolegą.
W dalszej części Tomek zaplanował jeszcze inne aktywności, które mają mu pozwolić zrealizować zapis będę menedżerem. Poza szkoleniami zaprojektowanymi w ścieżce programu rozwoju talentów uwzględnił także swoje codzienne aktywności. Umówiliśmy się na follow-up.
Podsumowanie
To historia o Tomku, trochę o mnie i być może wcale nie o Tobie. Jeśli jednak zdarza Ci się "utykać" w rozwoju, to polecam Ci - zatrzymaj się.
Joanna Tomicka-Siemborska - Trener GRUPY ODITK, Facylitator międzynarodowej licencji N.E.W.S.
Business acumen, czyli czy leci z nami pilot
Poprawa EBITDA o 2,5% jest jednym z celów strategicznych pewnej firmy. Brzmi sensownie. Ale czy...
[więcej]Menadżerze, chcesz „uczynić” ludzi odpowiedzialnymi?
Jednym z wyzwań, o których najczęściej mówią liderzy, jest brak odpowiedzialności w ich...
[więcej]Storywatching w działaniach HR
W grudniu „Forbes” opublikował listę najlepiej zarabiających Youtuberów. Na jej szczycie znalazł...
[więcej]Trendy rozwojowe 2018/2019 – czym bije serce rozwoju?
I znów znienacka dopadł nas koniec roku! Myślę, że nie tylko mnie zatrważa, jak czas po prostu...
[więcej]Innowacyjność w Polsce – jak to naprawdę wygląda?
Innowacyjność w Polsce ma różne oblicza. Dużo w tym kontekście mówi się o start-upach, i słusznie....
[więcej]Relacje – cichy zabójca sprzedaży?
Od kilku lat w procesach sprzedażowych kładzie się nacisk na budowanie relacji z klientem. Kierunek...
[więcej]Zmiany i nowości w wytycznych i certyfikacji IPMA
Najnowsza wersja „Wytycznych Kompetencji Indywidualnych w Zarządzaniu Projektami, Programami i...
[więcej]Planowanie programu rozwojowego – z kim i o czym rozmawiać
Fakt: Programy rozwojowe często nie osiągają założonych rezultatów.
[więcej]Grywalizacja – let's talk about fun
Super poważny zawodowy świat zmienia oblicze. Domaga się świeżości, lekkości i funu. Millenialsi,...
[więcej]Czego menadżer może się nauczyć od psa?
Zespoły mogły się już uczyć od dzikich gęsi. Sprawdzonym trenerem okazał się też koń. Mnie...
[więcej]Kto decyduje o wdrożeniu strategii organizacji - duży i mały obrazek
Typowy obrazek z polskich organizacji: zarząd wypracowuje strategię, a następnie zaprasza...
[więcej]Zator ogłoszony, czyli BIM w zamówieniach publicznych już w Polsce
Wyobraźmy sobie taką sytuację. Długo oczekiwana inwestycja w centrum miasta. Przebudowa, która...
[więcej]Kultura narodowa w biznesowej globalnej wiosce – czy nadal ma znaczenie?
Dlaczego w Arabii Saudyjskiej manekiny sklepowe nie mają głów?
[więcej]Związki zawodowe – czy pojawią się w każdej firmie?
Na początku czerwca 2018 r. sejm przyjął ustawę, która zasadniczo zmienia przepisy regulujące...
[więcej]Programy rozwojowe i model 70:20:10 – historia z happy endem?
Odnoszę wrażenie, iż wszyscy zgadzamy się, że model 70:20:10 powinien stanowić kręgosłup programów...
[więcej]Etyczna sprzedaż w branży ubezpieczeniowej – poszukiwanie jednorożca?
„Czy da się wyżyć w sprzedaży, nie oszukując?” – takim pytaniem zaskoczył mnie kilka dni temu...
[więcej]Mentoring – nie zaczynaj od ogona
Nie mogę wyjść z zaskoczenia, gdy w kolejnej organizacji, która uruchamia mentoring, stykam się z...
[więcej]BIM Manager – praca szuka człowieka
BIM (Building Information Modeling) - ten skrót od 2 lat jest niesłychanie „modny” w branży...
[więcej]To coach or not to coach – coaching menadżerski w ujęciu MAC
Certyfikowani coachowie i związane z tym specjalizacje mnożą się jak grzyby po deszczu. Dostępny...
[więcej]Wszystko zaczyna się od empatii – Design Thinking
Irytujesz się, kiedy podczas dyskusji pada stwierdzenie: „Spróbuj wejść w moje buty”? Jeżeli to...
[więcej]Nowy rok, nowe cele – strategia a procesy i pracownicy
Początek roku to dla wielu organizacji ogłoszenie nowych kierunków i celów strategicznych będących...
[więcej]Sposób na przełom w innowacjach
Co robić, gdy wszystkie nisko wiszące owoce zostały już zebrane? W życiu – wiadomo – zwykle trzeba...
[więcej]Microlearning – panaceum na oporny mózg
Kto nie chciałby uczyć się szybciej, łatwiej, efektywniej? Niestety mózg często stawia nam czynny...
[więcej]Różnorodność w zespole boli i leczy
Z różnorodnością spotykamy się coraz częściej. Dotyczy ona już nie tylko płci czy pokolenia, ale...
[więcej]Co było i co będzie – trendy w HR 2017-2018
Rok 2017 dobiega końca. To czas podsumowań tego, co się udało, co zrobiliśmy, ale też moment, w...
[więcej]Building Information Modeling (BIM) – nowy wymiar branży budowlanej
Branża budowlana to stale rosnące wymagania w obszarze tworzenia nowej infrastruktury oraz nowych...
[więcej]O systemie antymobbingowym i antydyskryminacyjnym w działaniu - reagowanie i monitorowanie
Efektywny system antydyskryminacyjny i antymobbingowy opiera się na trzech filarach:...
[więcej]Etykieta biznesu czyli o kulturze budowania relacji
Co jakiś czas, w różnych sytuacjach, mamy okazję obserwować zachowania osób pełniących ważne...
[więcej]Kultura feedbacku - o sile informacji zwrotnej
O sile informacji zwrotnej korygującej dane mi było przekonać się w pewne czerwcowe przedpołudnie...
[więcej]TRIZ - fakty i mity
Każdy menadżer staje przed wyzwaniami przez duże „W”, w których nie ma mowy o prostej poprawie...
[więcej]Wymagania w projektach zwinnych – działasz Agile czy tylko o tym mówisz
„Działamy teraz Agile” to częsta deklaracja, którą potem szybko i boleśnie weryfikuje codzienność.
[więcej]E-learning – pięć filarów sukcesu
Apetyt polskich firm i urzędów na e-learning rośnie. Niestety próby jego wykorzystania często...
[więcej]Ewolucja w sprzedaży – przystosuj się albo zgiń
Świat się zmienia. W każdej dowolnie wybranej dziedzinie, wiedza i zasób informacji podwajają się...
[więcej]Zdawać czy nie zdawać - certyfikacja project management
Zapytałam Justynę, certyfikowaną Project Manager oraz moją bliską przyjaciółkę, czy wiedza, którą...
[więcej]O pracy płytkiej i głębokiej
„Tak to można szatkować kapustę” – powiedziała moja współpracowniczka, gdy w związku ze spóźnieniem...
[więcej]HR bez procesów – w tym szaleństwie jest metoda
HR jest zwyczajowo postrzegany jako dział, który „wspiera organizację”, „zaspokaja potrzeby...
[więcej]AGILE – zwinny sposób na projekt nie tylko dla IT
Złośliwi mówią, że gdyby na książce kucharskiej napisać Agile, to jej sprzedaż by wzrosła. Fakty są...
[więcej]Na co masz apetyt? BUY IN dla inicjatyw HR
Przypomnij sobie ostatnią sytuację, gdy byłeś wilczo głodny. Wszystko, co czujesz, to: chcę jeść!...
[więcej]Chwila prawdy dla systemu antymobbingowego i antydyskryminacyjnego
W pewnej organizacji do działu HR wpłynęła anonimowa skarga dotycząca molestowania seksualnego,...
[więcej]Wyróżnij się - standardy obsługi klienta z pomysłem
„Dzień dobry, dzień dobry wiewiórki i bobry” – tym zdaniem zostałam powitana na pokładzie samolotu...
[więcej]