O sztuce wypoczywania

Początek lipca. Mały domek w środku lasu z widokiem na jezioro. Każdego dnia biorę filiżankę kawy, siadam na tarasie i próbuję pisać artykuł o wypoczywaniu.

W takiej scenerii słowa powinny pisać się same, tymczasem jest zupełnie inaczej. Moja głowa przypomina raczej wesołego, niesfornego szczeniaka. Na wszelkie próby merytorycznego okiełznania reaguje stanowczym oporem. Próbowaliście kiedyś takiemu szczeniakowi założyć smycz i nakłonić do posłuszeństwa? Podobnie jak młody szczeniak, głowa zaprzęgnięta do pracy i tak upomni się o swoją wolność. Weźmie ją sobie czy tego chcemy, czy nie. A wtedy artykuł stanie w kolejce, tam gdzie jego miejsce. Bo odpoczynek i wolność mają się ewidentnie ku sobie.

Poraziło mnie ostatnio hasło: "Tyle jesteś wart, ile zadań zniknie z Twojej check listy". A na liście jest nie tylko praca, ale też pranie, gotowanie, rozwijanie dzieci, pasje, podróże itd. Przeżywamy epidemię maratonów - jak nie w bieganiu, to w działaniu. Doświadczyć jak najwięcej w jak najkrótszym czasie. Czytałam, że statystycznie z roku na rok zwiększamy tempo. Jak widać, nie tylko biegacze robią swoje "życiówki", temat może dotyczyć każdego z nas. Tymczasem, jak powiedział Marcel Proust, "Prawdziwie odkrywcza podróż polega nie na szukaniu nowych krajobrazów, lecz na zyskaniu nowych oczu." A prawdziwy odpoczynek polega na podarowaniu sobie samemu czasu, by te nowe oczy zyskać.

Nie sposób doradzać komukolwiek, jak odpoczywać. Każdy z nas jest inny i czego innego oczekuje. Jedno, co może nas w tym temacie połączyć, to gotowość, by autentycznie zrobić dla siebie miejsce w wakacyjnym repertuarze. Od czego zacząć? Od sprawy kluczowej: zatęsknić za sobą samym. Życzliwie ze sobą pogadać: Co w sobie lubię? Co się we mnie ostatnio zmieniło lub przeciwnie - jaką widzę stałość? Co mnie dziś pociąga, co może jest już zupełnie czymś innym, niż było wczoraj?

Obecnie najbardziej deficytowym dobrem jest czas. Czy stać Cię na to, by zrobić sobie samemu tak drogi prezent?

Wielu z nas chodzi w przyciasnym uniformie zmęczenia, który krępuje ruchy. Jeśli podarujesz sobie czas, to nauczysz się właściwie odróżniać sygnały prawdziwego zmęczenia od stanu, który tylko zmęczenie symuluje. Bywa, że to, co odbieramy jako zmęczenie, w istocie jest objawem naszych lęków, obaw i skumulowanych złych emocji. Pędzimy od zadania do zadania, zasilani presją, pośpiechem i wysokimi oczekiwaniami. To wyzwala stan, w którym dosłownie padamy na twarz. Jak odróżnić prawdziwe zmęczenie od symulowanego? Jeśli po dobrym odpoczynku poczujesz chęć, a nawet pęd do działania - to byłeś po prostu zmęczony.

Pamiętajmy, że nasz mózg niezależnie od tego, czy odpoczywamy, czy pracujemy, pobiera podobną ilość energii. Zapotrzebowanie to utrzymuje się na mniej więcej podobnym poziomie (szacuje się, że kiedy pracujemy, zwiększa się zaledwie o 5%). To, co mu pomaga - to przełączanie się na inny rodzaj aktywności niż ta, która do zmęczenia doprowadziła. Jeśli zatem przez większość roku siedzimy w umyśle, to niemal automatycznie zapominamy o ciele. Czasami ignorujemy je na tyle skutecznie, że musi samo upominać się o siebie.

Miej zatem ciało na uwadze, planując swój odpoczynek. Pamiętaj, że ono nie ogranicza się wyłącznie do reagowania na to, co myśli umysł. Komunikuje się zwrotnie z Twoją głową - wzmacniając lub osłabiając niepokoje, zmartwienia i troski dnia roboczego. Aby zrozumieć, co mówi do Ciebie Twoje ciało, potrzebujesz się nauczyć zwracać uwagę na te części ciała, z których przychodzą do Ciebie informacje zwrotne. Wiesz, które to?

Odpoczynek wiąże się z czasem i wolnością, którą możesz sobie podarować. Jest jak kosztowanie ulubionej kostki czekolady. Jeśli pozwolisz jej powoli rozpływać się w ustach, odkryjesz głębię smaku, której nie znałeś. Warto pamiętać odpoczywając, że "nowe oczy" mogą być bardziej wartościowe niż nowe krajobrazy. A jeśli odpoczywając od natłoku zajęć, najdzie Was refleksja o potrzebie posiadania w życiu większej równowagi, zapytajcie siebie: A gdybyśmy ją mieli, to co robilibyśmy takiego, czego nie robimy teraz?

 Jolanta Blaszkowska-Bastian, Trener