Na „covidową rzeczywistość” odpowiedz realizmem

Czy wiesz, że większość ludzi poświęca ponad 80% swojego życia na rozpamiętywanie tego, co było lub zamartwianie się tym, co może się wydarzyć? Dodajmy do tego ogrom wyzwań, z jakimi mierzymy się w obecnej rzeczywistości, a wpływ na nasz organizm i psychikę będzie potwornie destrukcyjny.

Najlepszym sposobem na funkcjonowanie w "covidowej rzeczywistości", jak i w każdej innej, jest w moim odczuciu realizm i to o niego postanowiłem oprzeć ten artykuł. Może nie brzmi spektakularnie, ale gdy staniesz się go świadomy, może się okazać bardzo praktycznym i skutecznym narzędziem do wykorzystania.

Realizm rzadko stosowany

Od lat prowadzę szkolenia z mindfulness w biznesie. Realizm jest jego wykładnią, definicją, tabelą i wykresem. Zgodnie z wynikami badań psychologicznych, zdecydowana większość ludzi poświęca ponad 80% swojego życia na rozpamiętywanie tego, co miało miejsce w przeszłości ("Jak ona mogła się tak do mnie odezwać przy współpracownikach?", "Co miała znaczyć ta jej mina, gdy prezentowałam raport na poniedziałkowej odprawie?") i na to, co przewidują, antycypują, że może się w przyszłości wydarzyć ("Co będzie, jeśli się okaże, że firma się ze mną pożegna w ramach redukcji etatów?", "Co zrobię, gdy ktoś z moich najbliższych poważnie zachoruje na wirusa i trafi do szpitala?", "Chyba oszaleję, jeśli lockdown się przedłuży o kolejny rok i trzeba będzie siedzieć w domu z dzieciakami!").

Przeżywanie tego, co minęło i już nie istnieje, zamartwianie się tym, czego jeszcze nie ma, a co najprawdopodobniej nigdy się nie wydarzy, to mało konstruktywny sposób na życie, stojący w opozycji do określeń takich, jak: szczęście, spełnienie, poczucie sensu, samorealizacja, sukces. Tym bardziej, że w świetle badań aż 90% naszych antycypacji nigdy nie będzie miało miejsca.

Zwykle rozpamiętywania i przewidywania mają charakter negatywny. Choć nie mamy wpływu na większość z tych rzeczy (badania pokazują, że ponad 80% czasu i energii życiowej poświęcamy na sprawy, na które nie mamy wpływu), to jednak emocje, jakie w związku z nimi przeżywamy, są jak najbardziej prawdziwe. Użalasz się nad tym, co już było, martwisz się tym, co raczej się nie wydarzy, a do bólu realny hormon stresu, niezwykle destrukcyjny dla naszego organizmu i naszej psychiki, kortyzol, wydziela się pod wpływem tych emocji do układu twojego organizmu. Następnie jest w ciele odkładany, przeradzając się z czasem w stres chroniczny, od którego naprawdę chorujemy, wpychamy się w niszczące ramiona depresji i innych zaburzeń zwanych chorobami cywilizacyjnymi. W tym czasie człowiek daje niezwykle mało uwagi temu, co właśnie się dzieje.

Uważna obecność

Trening uważnej obecności, czyli wspomniany mindfulness, osadza się na kontakcie z tym, czego w danej chwili doświadczamy. Całym sobą, wszystkimi dostępnymi zmysłami koncentrujesz się na danym zadaniu, na tym, co widzisz w tej chwili, na dźwiękach, jakie teraz docierają do twoich uszu, na temperaturze powietrza, zapachach, fakturze materiału, z jakiego zrobione są twoje ubrania, na emocjach, jakie w tym momencie się w twoim ciele przejawiają. Słuchasz z uwagą człowieka, który mówi do ciebie, nie oceniasz go, nie myślisz nad swoimi kontrargumentami, tylko słuchasz i słyszysz. Z szacunkiem i akceptacją przyjmujesz jego zdanie. Jesteś z tym, co tu i teraz się dzieje.

Niezależnie od okoliczności, z otwartością chłoniesz rzeczywistość i wnosisz w nią wkład w postaci siebie. Zamiast oceniać i na ocenach budować swój stan emocjonalny, koncentrujesz się na tym, by myśleć konstruktywnie.

Działasz w oparciu o te myśli, a twoje działanie prowadzi cię do realizacji celów. Jeśli czegoś nie wiesz bądź nie jesteś pewien, to dopytujesz, wyjaśniasz, zamiast domyślać się, podejrzewać, zakładać. Twoje życie staje się dzięki temu dużo prostsze, bardziej spokojne i efektywne, bo adekwatne do rzeczywistości. Covidowej również? - ktoś spyta. Do każdej, również trudnej, a nawet tym bardziej do takiej.

Taka jest rzeczywistość

W sformułowaniu "Covidowa rzeczywistość" pojawia się słowo "rzeczywistość". Naprawdę warto zdać sobie sprawę z tego, jak wiele ono znaczy. Każdy z nas żyje w rzeczywistości niezależnie od tego, jakie nadaje jej znaczenia. W oparciu o swoje wykształcenie, minione doświadczenia, ludzi, jakimi się otaczamy, realia rodzinne i zawodowe czy typ osobowości, postrzegamy ją na swój własny sposób. Podświadomie kreujemy iluzje na jej temat, karmimy się nadziejami, oceniamy na swój sposób informacje, sytuacje, zdarzenia.

Marzymy o tym, by było jak dawniej. W rzeczywistości życie nigdy nie jest "jak dawniej", nie jest "jak w przeszłości", życie jest "jak teraz". Im mniej rozpamiętywania, utyskiwania, płonnych nadziei, tym większa szansa na spotkanie się z tym, co jest, takim, jakie jest. Z pokorą do życia i akceptacją tego, czym teraz właśnie się przejawia, rysuje się szansa na to, że człowiek wejdzie w kontakt z tym, co jest rzeczywiste.

Rzeczywistość, nawet gdy jest trudna, gdy stawia wymagania, gdy pojawia się w nas ból, rozpacz, smutek, daje szansę na to, by zamiast od niej uciekać, stanąć w roli obserwatora z akceptacją dla życia w przeróżnych jego przejawach.

Naturą życia jest różnorodność. Każdy z nas jest inny. Ktoś tak przeżywa ten czas, a ktoś zupełnie inaczej. Nie wiadomo, jak będzie, dokąd to wszystko prowadzi. Nic nie jest dobre czy złe, jest takie, jakie jest. I to jest właśnie realizm rzeczywistości - covidowej czy innej.

Realizm potencjałem możliwości

Są ludzie, którzy zechcą z tego okresu w dziejach ludzkości skorzystać. Ktoś coś postanowi, z czegoś zrezygnuje lub za coś się weźmie. Ktoś inny wejdzie w tryb przetrwania. Ktoś wyprze to, co się dzieje i będzie żył, jakby nic się nie stało. Możemy być na różnych etapach swojego osobistego rozwoju, różnie postrzegać świat. Mamy różne możliwości i sposoby radzenia sobie. To właśnie jest rzeczywistość. Warto się jej jako takiej przyjrzeć. Każdy z nas jest jej częścią składową, która, jak sama rzeczywistość, podlega procesom nieustannej zmiany. W nich każdy może dostrzegać szanse tak samo, jak i zagrożenia.

To od ciebie zależy, czemu dasz swoją uwagę i swoją obecność w rzeczywistości bieżącej, tej, która "się dzieje" tutaj, teraz. Na czym ci zależy? Co jest dla ciebie ważne? Czego cię uczy ta lekcja? Co wybierasz?

Konrad Wilk, Trener GRUPY ODITK

Polecane szkolenia:

Autor artykułu

24/06/2024